Nieuwe publicatie: oogbewegingen laten zien dat mensen met Korsakov meer terugvallen op de buitenwereld als ‘extern geheugen’

Hoe gaan we om met informatie in de buitenwereld? Proberen we zoveel mogelijk relevante informatie te onthouden zodra we het zien, of is het aantrekkelijker om ons geheugen te ontlasten en alleen die informatie op te slaan die we op dat specifieke moment nodig hebben? Sanne Böing en collega’s van de Universiteit Utrecht en Slingedael onderzochten dit. Hun artikel werd gepubliceerd in een speciale uitgave over het syndroom van Korskov in het het Journal of Clinical Medicine. Bekijk het artikel (in het Engels) hier.

Door oogbewegingen te meten konden de onderzoekers achterhalen hoe vaak mensen met en zonder het syndroom van Korsakov terugkeken naar bepaalde informatie in de buitenwereld (bijvoorbeeld naar een recept bij het maken van een boodschappenlijstje). Hoe vaker iemand keek, hoe meer deze persoon terugviel op de buitenwereld en hoe minder deze persoon gebruik maakte van het geheugen. Wat bleek? Mensen met het syndroom van Korsakov keken structureel vaker terug naar de buitenwereld om het geheugen te ondersteunen dan mensen zonder geheugenproblemen. Zelfs als de onderzoekers het moeilijker maakten om de informatie uit de buitenwereld te halen, namen mensen met het syndroom van Korsakov dat voor lief en bleven relatief vaak vertrouwen op de buitenwereld. Mensen zonder geheugenproblemen gingen juist meer onthouden en keken minder vaak terug.

Dit onderzoek toont dat de mate waarin het geheugen gebruikt wordt afhankelijk is van de beschikbaarheid van informatie in de buitenwereld én van het functioneren van het geheugen. Het meten van kijkgedrag kan inzicht geven in hoe mensen met geheugenproblemen omgaan met informatie in de buitenwereld, wat richting kan geven aan diagnostiek en het inrichten van zorginstellingen.

Eerder gaf Sanne een webinar over haar onderzoek. Via de onderstaande video kijk je het webinar terug!