'Lappie is weer bezig'

Veel cliënten van Lelie zorggroep wonen niet meer thuis. In een van onze huizen hebben zij een kamer met eigen, dierbare en unieke spullen. Maar wat neem je nu mee als je maar weinig ruime hebt? We vroegen het een van onze cliënten: wat is u dierbaar?

Marinus Labrujère (1927):

“Ik heb hier tientallen schilderijen hangen en ze zijn allemaal zelfgemaakt. Ik heb een stabiele hand, zoals dat heet, en daarom kan ik goed schilderen. Dat heeft pas een vlucht genomen toen ik stopte met werken. Na de Koninklijke Marine werkte ik in de haven: eerst als tallyman, een soort controleur, en naderhand in het magazijn bij aluminiumfabriek Hunter Douglas.

Daar wisten de collega’s het al: Als er gewacht moest worden tot een vrachtauto geladen was, dan- dan zat ik er meteen met mijn potloodjes bij, die auto te na te tekenen. ‘Lappie is weer bezig hoor’, zeiden ze dan.

Dit kleine schilderijtje heb ik geschilderd op een koeienbot. Die zijn net zo hard als ivoor, waardoor je er prima op kunt werken. Maar ik heb ook grote gemaakt, een historisch havengezicht van oud Rotterdam, bijvoorbeeld.  

Mijn werkt hangt ten toon gesteld in de gang. Ik heb er zelfs nog een keer een prijs mee gewonnen.

Het schilderen zelf gaat momenteel niet meer: ik mis mijn vrouw Annet teveel. Zij had er echt kijk op, en keek altijd kritisch met me mee. Ze leeft gelukkig nog wel, maar woont apart van mij in een ander verpleeghuis, vanwege Alzheimer. Ik ga haar elke dag even opzoeken.”

Dit interview komt uit het Lelie magazine dat in juni 2018 verscheen. (Tekst en beeld: Niek Stam)
Klik hier om door dit Lelie magazine te bladeren. Klik hier om het meest recente Lelie magazine gratis aan te vragen.